Kavuşma :))

Herkese tekrar merhabaaaa:))

Tekrar yazabilmek ne kadar güzelmiş ya,sonunda bir bilgisayara kavuştum işim sayesinde..

8 aylık bir aranın sonunda hem işe başladım hemde bloğuma kavuştum mutluyum:)

8 aylık arayı anlatmak uzun tabi ama şöyle bi özet geçeyim bari.

Beni sorarsanız bol bol dinlendim ev hanımı oldum:)

Günlere gittim ,gezdim,arkadaşlarımla daha çok vakit geçirdim veeee tabiki oğlumu doya doya büyüttüm.

Büyüttüm derken sanki koca oğlan olmuş gibi geliyor ama baya büyüdü kereta:))

Ayaz 2 gün sonra tam 19 aylık bir bıcırık olacak Allahın izniyle:)

Şimdiye kadarki gelişimimiz gayet iyi gidiyor.

*Ayaz tam bir PEPPE manyağı ,sabah gözünü açar açmaz televizyona gidiyor onun deyimiyle ' Anne Peppe  Aççi' diyor.Yatana kadar her yerde Peppe arıyoruz televizyonda,telefonda,tablet v.s

Bıraksam akşama kadar izliycek.

En sonunda cd ye çektirdik çünkü sadece sabah erken saatte ve akşamları olduğu için gün içinde peppe krizimiz tutabiliyor.

Onun dışında diğer çizgi filmler ide seviyor ama pek fazla dikkatini vermiyor.

*Yemek sıkıntımız yok çok şükür ,herşeyi yiyoruz ama bu aralar kendim yicem inadı başladı,döke saça yemek istiyor.Çok fazla izin veremesem de zaman zaman bırakıyorum kendi haline:)

*Parklara alıştık artık gittiğinde dönmek istemiyor,salıncak da saatlerce sallanmak istiyor.

*Gezmeyi küçükten beri severdi zaten hala bayılıyor.

*Sosyalleşme bakımından pek paylaşımcı değil,kafası eserse oyuncaklarını verir paylaşır onunda dışında inatçı.

*Evdeyken yapışık ikiz gibiyiz,nereye gitsem Annneee diye peşimden koşan bir sıpa:)

Tuvalete bile beraber giriyoruz mecburen:)

*Çok meraklı herşeyi karıştırmak ,atmak istiyor.

*Taklitçi ne görürse aynısını yapmaya çalışıyor,aynı sesleri çıkarmaya çalışıyor.

*Ha bu arada çok da dikkatli ,kumandayı çok sevdiği için, genellikle saklıyorum nerelere saklayabileceğimi tahmin edip vızır vızır arıyor:)

Biz 8 ay boyunca hep bir arada olunca baya bağlandık birbirimize,bir yere oturmaya gitsek mutfağa veya tuvalete bile girsem evin içinde Anneee Anneee diye beni arıyor:))Bayılıyorum mis kokulum :)))

Şimdi yeniden iş hayatındayım ne yalan söyliyim özlemişim,ev hayatı güzelde biraz sıkıcıymış.

Tek güzelliği oğlumla vakit geçirebilmemdi.

Ama bu sefer işe daha kafam rahat başlıyorum.Çünkü artık büyüyor biliyorum.Her derdini konuşamasa

da bir şekilde belli ediyor.Artık bakım değil oyun çocuğu olma yolunda bu yüzden biraz daha içim rahat .

Bir önceki iş deneyimimde 6 aylıktı bıraktığımda ve aklım hep ve sürekli ondaydı.

Takdir edersiniz ki :)))

Neyse sözü fazla uzatmadan tekrar yazmak dileğiyle..

Sevgilerimle...

Nereden Başlasam..

Epey bir zaman oldu yazmayalı..malesef telefonlarımızdaki internetin yeterli olduğunu düşünüp evdekini kapattırdık ama telefondan blog yazılamıyormuş baya zor işmiş :))

Neyse gelelim uzun zamanda neler yaptığımıza..

Ayaz 14 aylık oldu minik böceğim,artık yürüme çalışmaları hızlandı.Yani baya baya kendi kendine yürümeye başladı artık...

o koltuktan öbürüne cesaretlenip kendi kendine yürüyor.

Bu arada en çok sevindiğim olayda artık 'Anne ' diyor hemde öyle içten sölüyo ki Allah..içime sokasım geliyo:))

Hep üzülüyordum baba -dede diyor bir türlü anne demiyor diye ama şuanda en güzel ANNEE diyo...

Hemde sürekli tekrarlıyor öyleki herkese anne demeye başladı:)))

Hemen hemen herşeyi anlıyor..

'acıktınmı oğlum' hemen ağzını şaplatıyor.

'uyuyalımmı annecim' 'eee-ee' diyo..

Yemekleri kendi başına yemeye bayılıyo,parka götürdüğümde kendi arabasını kendi sürmek istiyo,sürekli yürümek istiyo..

Tabi kazalarda cabası bunun yanında ,düşmeler,çarpmalar bol bol:)

Allah korusun miniklerimizi...

Yemek konusunda sıkıntımız yoktu ama sanırım artık damak zevki oluşmaya başladığından pek herşeyi yemiyor,tabi diğer çocukları görünce çok şükür diyorum o ayrı mesele..

Sadece artık çorba yemek istemiyor bu yüzden öğlenleri ona özel yemek yapıyorum.Hiçbirşey yediremezsem patates kızartıyorum yada sigara böreği önüne koyuyorum bayıla bayıla yiyo.

Yuvarlanıp gidiyoruz işte,minik kuzunun büyüdüğünü gördükçe daha da mutlu oluyoruz.

Bunların dışında yazamadım ama güzel doğum günümüzüde kutladık.

Herşey güzeldi,internetten aldığım süsler,pasta muazzamdı..

İnşallah nice güzel yıllara oğlum Allah sağlıklı ,uzun ömürler versin hepbirlikte..

Sevgiler..

Ayazın Halleri..

Kaldı doğum günümüze 1 ay 10 gün:)

Ewet biraz heyecanlıyım ne yalan söyliyim.Nasıl hazırlansam neler yapsam şimdiden düşünüp duruyorum.Oğlumun ilk yaşı olduğu için her şey çok güzel olsun istiyorum ,ne kadar bu doğum gününü hiç hatırlayamayacak olsa da fotoğraflarla videolarla ona çok güzel bir hatıra bırakmak istiyorum.

İnternetten biraz araştırdım neler yapılabilir diye.Gerçekten inanılmaz güzel süslemeler,balonlar,yazılar var.Sanırım internetten alıcam bu tür şeyleri.Çünkü buralarda pek bulabileceğimi sanmıyorum.

Henüz nasıl birşey olacağına tam karar veremesem de şu uğurböcekli olanlar çok hoşuma gitti:)

Bu aralar ne yapıyoruz ?Emeklemede çağ atladık resmen emeklerken koşuyoruz artık.Ayağa kalkmaya bayılıyoruz,tutunarak yürümeye de başladık.Henüz anne kelimesini duyamasam da(ben yokken söylüyormuş öyle diyorlar)bazı anlamsız sesler çıkarabiliyoruz.

ba-ba ve de-de en çok söylediklerimiz ..

Eğer kaka yaptıysa veya bişi istiyorsa ıı-ııg diye bir ses çıkıyor tarif etmek gerekirse:))

İstediğimiz bir şey olmayınca baya sinirleniyoruz,2 tane dişimiz var zaten onu gösteriyoruz sürekli:))

Biz bişiler yerken veya onu sofraya oturttuğumuzda ağzını şaplatıyo bir güzel ,yemek vakti oley der gibi bi hali oluyo:))

Ne yaparsak taklit ediyor bu aralar iyi gözlemci,bir kere göstermen yeterli hemen kapıyor zaten.

Üst dişler yarı boyuna ulaştı, az kaldı tamamlanmasına buda biraz huy değişiklikleri yarattı tabi.

İnanılmaz bir kaka sendromumuz var bu ara günde heralde 5-6 kere yapıo abartmış olmazsam :)

Hele gece 2 kere bez değiştiryoruz,hiç huyumuz değildi.Odası çok sıcak olduğu için bizim odamızda yatıyor yaz başından beri,inşallah kendi yatağına alıştırmamız zor olmaz.

Vee önümüzdeki hafta iş ile ilgili nedenlerden dolayı çalıştığım yerden ayrılıyorum.Yine bir süre işsizim ama üzülüyormuyum yaanii pekte üzülmüyorum aslında biraz oğlumla baş başa kalıcam bunu için gerçekten sevinçliyim:))))

Her şeyin hayırlısı bakalım..

Sevgiler...

10 ay oldu sen hayatımıza gireli ...

1 Ekim de doğdun ama senin doğum günün aslında 17 Ekim.

O gün alabildim kucağıma seni,doya doya koklayabildim.Hiç bırakmak istemedim kucağımdan hep benle dursun ,hep böyle kalsın istedim.İlk günlerdeki fotoğraflara videolara baktım geçenlerde.İnanırmısın o günleri hayal meyal hatırlıyorum sanki yıllar geçmiş,yada sen hep şu anındaki gibiymişsin..

Baktıkça resimlere videolara ,ağzım kulaklarımda ,gözlerim de akmayı bekleyen gözyaşı ile buluyorum kendimi herseferinde:)

Ama herseferinde..

Senden önce napıyormuşuz biz ? Hiç...Boşmuşuz,eksikmişiz...

Her sabah işe giderken uzuuun uzzuuun süslenirmişim..

Akşam eve geldiğimde 1 saat yayılırmışım kanepeye..

Aylak aylak tv'ye bakarmışım..

Sonra uzuun uzuun yemeğimi yaparmışım..

Herşeye vaktim varmış..

Duşumu alır bir güzel  kremler sürermişim..

Hangi ojeyi sürsem acaba deyip,1 saat düşünebilirmişim..

Ellerim hep ojeliymiş aslında..

Saçlarım uzunmuş,saatlerce uğraşırmışım yapmak için..

Kuaföre randevu alırmışım istediğim saatte..

Canım sıkılır,alışveriş yapmaya çıkarmışım..

Saatlerce dolaşırmışım..

Bugün akşam nereye gitsek acaba diye düşünürmüşüz babanla...

Denize gidermişiz haftasonları,akşam eve kaçta dönücez diye düşünmezmişiz...

Bekleyenimiz yok ya dermişiz...

Gecenin bir vakti arkadaşlar ararmış,hiç düşünmeden giyinip çıkarmışız...

Hayat böyle devam etse ne kadar sıkıcı olurmuş aslında.

Şimdi hayatımızda önce SEN varsın..

Sabahları o gülen yüzünle uyanıyorum ya,varsın süslenemiyim saatlerce..
Akşamları seni alıp doya doya öpüyorum ya,varsın yayılamıyım tv karşısında..
Vaktim olmasın hiçbirşeye ,senden başka iş olmasın varsın..

''Cocuk, cennet nimetlerinden biridir''

''Cocuk kokusu, cennet kokularindandir''

''Cocuksuz bir evin bereketi olmaz''

''Cocuklarinizi cok öpün, her öpüşte Cennetteki dereceniz yukselir.''

''Hz Muhammed (sav)''

Başlık bulamadım :)))

Yok yok ben bakamıycam galiba :((( 

Bu aşı olmak gibi değil ....Kan sayımından bahsediyorum.

9. ay aşımız için sağlık ocağına gitmiştik ay başında.Kilo 11500 , boy 76-78 gibi aralarda :))

Gaayet iyi dedi ebemiz.Neyse iyi hoşta, kan sayımı yaptırdınız mı hiç diye soruverdi.

Yok dedim hiç yaptırmadık.Bu aylarda istiyorlarmış kansızlık var mı ona bakmak için.Siz mi yapacaksınız dedim.Bize genelde hastaneye yönlendiriyoruz,çünkü küçük bebeklerden kan alması zor oluyo demezmi :/

Allah Allah zor oluyosa almayın kardeşim ozaman ,diyesim geldi bir anda.O gün bugündür kara kara düşünüyorum nasıl atlatıcaz biz bu işi diye.

Ya damarı bulamazlarsa,ya iğne falan kırılırsa Allah Korusun Yarabbim...

Bizimki çok hareketli ya nası olcak bu iş,ısrarla arıyorlar bide yaptırdınız mı diye..

Cesaretimi topladım biraz ,pazartesi götürmeye karar verdim zar ve de zoooooooor...:(((

Neyyse izmir randevumuz çok güzel geçti.

Doktorumuz muayne etti.Çok iyi izlenimler edindiğini söyledi gelişimine dair.

Çok mutlu olduk bizde.Daha doğrusu zaten biz görüyoruz gözümüzün önünde büyüdüğü için, gelişiminin iyi gittiğini çok net görebiliyoruz.Ama işte doktorun ağzından duymak başka oluyor.

İlaç bağımlılık yapmasın artık beyfendi keselim yavaştan ' dedi doktor.Eylüle kadar yarım doz düştük.Ekimde tam anlamıyla kurtulucaz inşallah.Birdaha ki randevumuz Aralıkta.

Bence bir anlık bişi yaşadık geçti gitti şükürler olsun...

Allah herkesin evladına uzun ,güzel,sağlıklı ömürler versin...

Sevgiler...

Güle Güle 9. Ayımız :)

Koskoca 9 ay ne zaman bitti valla inanmak zor.

Ha büyüdü ha büyüyecek ,ha oturdu ha oturcak,ha emekledi ha emekliycek derken öyle böyle bitti valla:)

Kötü günleri çooook geride bıraktık çok şükür.Oğlumun gelişi biraz maceralı  olsa da sonu güzel oldu Allahıma binlerce şükürler olsun.

Ayaz beyimiz artık ek gıda konusunda kendini aşmış bulunuyor:)Herşeyi hemen hemen yiyoruz .

Et,balık,tavuk ,kıyma gibi önemli besinleri afiyetle yiyor.

Çok şükür yeme konusunda bizi zorlayan bir bebek olmadı hiç,tabi ki hep böylemi devam edicek orası meçhul..

İnşallah yeme düzeni hiç değişmez.

Alttan iki dişimiz de çıktı ,bariz derecede sırıtınca görebiliyoruz.Ama bu aralar elini emmekten elleri börttü gitti heralde üsttekiler de harekenlendi .

Sanırım yine 1-2 ayı alır çıkması dişlerin.

Artık tam anlamıyla oturabiliyor.Yatıyor,yuvarlanıyor,kendi yattığı yerden kalkabiliyor.Hatta kanepelerde ayağa kalkmaya çalışıyor:)

Ama arkasına otururken yastık koymak zorundayım hala zira kendini bilerek bir anda arkaya atıyor.

Emeklemeye gelince eli kulağında diyoruz ama hala gelen giden yok,çaba var dört ayak üstünde duruyoruz öyle sallanıyoruz ama gerisini getiremiyoruz daha. Napalım buna da şükür:)

Sanırım bize sürekli bir şeyler anlatmaya çalışıyor. Evet der gibi kafasını öne doğru sallıyor o arada gözlerini de kırpıyor onay verir gibi :) Bunu nereden öğrendiği hakkında hiçbir fikrim yok tabi...

'ba ba ba ba...de de de de..' diye sıralıyoruz.

Ama hala anne yok :)

Çocuk da haklı zor bir kelime yani ..

Deniz mevsimini açtık ,bayılıyoruz denize hiç çıkmak istemiyoruz.

Sanırım çabuk öğrenicek yüzmeyi ,yüzüstü yatırınca yüzme hareketi yapıyor.Yani bıraksam kendi yüzecek sanki:)

İşte bizimde yazımız tıngır mıngır böyle geçiyor.

Haftaya İzmire Doktor amcamıza gidicez yine,bizi muayane edicek ,gelişimimize bakıcak.

Güzel haberlerle dönmek dileğiyle...

Sevgiler...

Konser Macerası

Uzun bir monotonluktan sonra biraz nefes aldık konserlerle..

Muğla Üniversitesi Bahar Şenlikleri konserlerine bizde dahil olduk bu sene:)

Önce Murat Dalkılıç sonra Gülşen'le coştuk iyi oldu kafamız dağıldı biraz olsun.

Özlemişim..Bodrumda ne çok konser olurdu hemen hemen hepsine giderdik.

Marmaris konser bakımından azcık zayıf malesef..

Bizde taa Muğlaya gidiyoruz bunun için :))

Gidelim dedikte bizimki arkadaşımın kına gecesinde bile durmadı konserde nası duracak diye merakla gittik tabi.

Gürültüden pek hoşlanmıyordu anladığım kadarıyla ama bu sefer bizi çok şaşırttı :)

Müziklerde bir oynamalar,elleri,kolları,bacakları sallamalar hayretler içerisinde izledim yani:)

Maşallah hiç sesi çıkmadı aksine hoşuna da gitti..

İlerleyen saatlerde de mamasını içip müzik eşliğinde bir güzel uyudu.

Bizi hiç sıkmadı bitanecik bebeğim :))

Sanırım artık iyice herşeyin farkında,çok hızlı büyüyor 1 hafta bile öyle çok farkediyor ki anlatamam..

Eskiden yabancıları görünce ağlardı,şimdi önce utanıyor sonra gülücükler dağıtıyor:)

Önden iki dişimiz de göründü artık güldüğünde bariz bir şekilde görebiliyoruz çok tatlı oldu ..

Emekleme için biraz daha gelişme var gibi,yüzüstü yatırınca geri geri odanın öbür ucuna kadar gidiyor,istediği şekilde yuvarlanıyor artık..

Sanırım haziran sonu yani 8 ay bitmesine yakın emekliyecek gibi görünüyor bakalım hayırlısı..

Sevgiler...