10 Ocak 2013

Dinlenme Vakti


Yıllardır çalışmaya alışmış biri olarak evde oturmak gerçekten zor.Ama sözkonusu oğlum olunca herşeye katlanıyor insan,evde birlikte vakit geçirmek çok zevkli.Her an büyüdüğünü görmek ,yeni bir şeyler keşfettiğini görmek anlatılamaz bir duygu.

Bu aralar evin içinde hep böyleyiz, 'aaa bak bunu da yaptı,aa gördün mü sesli güldü',' aferin artık verdiğimiz şeyleri tutmaya başladı ' gibi enterasan şeyler:)
Sabah en geç 8 de uyanıyoruz .Mamamızı içiyoruz ( küvezde kaldığı için doğru dürüst anne sütü alamadı oğlum artık sadece mama ile besleniyor).bezimizi değiştiriyoruz, ilacımızı içiyoruz.Sonra oyun istiyor ,konuşmak ve laf dinlemek istiyor.Artık ana kucağına yatırdığımda zırlamaya başladı hiç hoşlanmıyor yatmaktan :)
Tabi buarada ben ayaz'la ilgilenmekten bazen yüzümü yıkamayı bile unutuyorum :))Evde olduğumuz zamanlar böyle geçiyo ,mama araları  3 saat olduğundan çoğunlukla aralarda uyutmaya çalışıyorum.Bazen uyumamak için direniyo ama onun uyuması demek benim evde işlerimi halletmem demek.O uyuduğundan arı maya gibi hızlı hızlı bikaç işimi halletmeye çalışıyorum çünkü uyku vakitleri çok kısa sürüyor.
Sürekli kucak istiyo ve gözü hep televizyonda :)

Şuanda annemdeyim ,annem bodrum tarafında oturuyor, biraz kafa dinlemeye geldim,dinlenmeye geldim.
Annem çocukla ilgileniyo bende biraz keyfime bakıyorum :))

Biz buaralar böyleyiz ,sevgiler...

2 Ocak 2013

Mucizenin Doğuşu 2

Ben gidemedim izmire dikişlerim çok yeniydi ve şoktaydım.Oğlumu ambulansa koydukları zaman gözümün önünden hiç gitmez,yıkılmıştım, ne hayaller ne umutlarla beklemiştik oysa onu..
Babası,dedesi ve babannesi gitti peşinden, ben gidememiştim ve onu bidaha görebilecekmiyim onu bile bilmiyordum.Eve  geldim elim boştu ,hala inanamıyordum yaşadıklarıma ama gerçekti herşey..

Gözüm,kulağım hep telefondaydı eşimden gelicek iyi bir haber bekliyordum.Ve beklediğim haber geldi , İzmir Tepecik Eğitim Araştırma Hastanesi doktorları oğlumu muayane etmişlerdi.Eşim 'oğlumuz gayet sağlıklı görünüyormuş,küveze bile almamışlar 'dedi. Dünyalar benim olmuştu .Hemen tedaviye başlandı,orada tekrar nöbet geçirdiği için artık küveze almışlardı , mr - eeg bütün filmleri çekilmişti.Birgün iyi haber alsam ,ertesi gün kötü haber alıyodum.Kafatasında kanama  vardı ve hayati riski devam ediyordu.Salı ve Perşembe günleri sadece anne ve babası görebiliyordu oğlumu.Perşembe günü annemleride alıp izmire gittik.Oğlumu görmek istiyordum artık yanında olmak istiyordum.Hastane bahçesinden içeri girdiğimde kalabalığa inanamadım ,meğer ne çok bizimle aynı durumda olan insan varmış.Eşimin boynuna sarıldım,ikimiz birarada olunca katlanması biraz daha kolay olmuştu herşeye.
Önce doktorlarından durumu hakkında bilgi alıp ondan sonra içeri giriyorduk.Onu küvezde gördüğüm anı size anlatmam mümkün değil,gözlerimden yaşlar boşaldı bir anda..Bu benimmi diye kendi kendime sayıkladığımı hatırlıyorum.' oğlum annen geldi artık yanındayız nolur dayan ,sen çok güçlü bir bebeksin bunu biliyorum ' dedim.Çok güzeldi benim oğlum...
Günler hızla geçiyordu ,hergün sabah doktordan durumunu öğrenene kadar ruh gibi geziyorduk evin içinde ,güzel bir haber aldığımızda dünyalar bizim oluyor,kötü haberde yıkılıyorduk.

Ve nihayet durumu iyiye gitmeye başlamıştı.17 ekim benim yeniden doğduğum gündür.Oğlumu kucağıma aldığım,doya doya kokladığım gün.

Artık evimizdeyiz.Küçük mucizem kötü günleri atlattı.Çok güçlü bir bebek olduğunu herkese gösterdi.
Annen ve Baban seni çok seviyor oğlum ,iyi ki varsın , iyiki hayatımızdasın...

Mucize'nin Doğuşu


1.5 yıllık evliliğimin ardından eşim ve ben bebek sahibi olmaya karar vermiştik.Aslında en az 3 sene çocuk düşünmüyorduk ama hormonlarımız ağır bastı diyelim :))O kadar çabuk tutunmuştu ki annesine bizi de çok şaşırtmıştı.Çok güzel ve çok rahat bir hamilelik geçirdim.Ne mide bulantısı ne aşerme hiç bişey yoktu bende ,karnım şişmese kendimi hamile gibi bile hissetmiyecektim.6-7-8 ve 9.uncu aylarım tam yazın  en sıcak zamanlarına denk gelmişti ve yazı çok seven ben artık gerçekten bunalmıştım.Aslında hiç normal doğum düşünmemiştim çünkü çok korkardım sezeryan olurum diye düşünürdüm hep taki hamile kalana kadar ; fikrim çok çabuk değişmişti, belkide ben öyle diyorum deli  cesareti gelmişti bana Allahın işi işte bazı şeyler yaşanacaksa önüne geçemiyosun kesinlikle :(

40 haftanın dolmasına 3 gün vardı ve ben artık sabırsızlanmaya başlamıştım ki  hafif hafif sancılar hissediyordum,oğlum tam gününde gelicek biliyordum öyle hissediyordum.Tam 40. haftamın dolduğu gün kontrolüm vardı nasılsa o yüzden sancılara 1-2 gün dayandım hemen gitmek istemedim hastaneye.1 Ekim Pazartesi binbir heyecanla hastanenin yolunu tuttuk.Kayınvalidem yanımdaydı,annemler benim evde telefon bekliyolar her an gelin ben doğuruyorum diyebilirim diye :))Doktor doğumumun başladığını ve yatış yapmamız gerektiğini söylediğinde evet dedim benim oğlumla tanışma vaktim gelmişti artık..Hiç korkmuyordum okadar cesaretliydim ki ben bile inanamamıştım kendime:)Suni sancılar ,serumlar derken vakit gelmişti artık,o arada  dışarda nasıl bir yağmur ve gökgürültüsü vardı anlatamam size ,oğlum adıyla geliyodu Ayaz...

Sancılardan çok korkardım,doğumdan değil ama bu kadar zor olabileceğini hiç düşünmemiştim en azından benim için.Herşey son ana kadar çok güzeldi, iyi gidiyordu biraz zorlanmayla oğlumu karşımda buluvermiştim.Ama ağlamıyordu,hiç ses yoktu, çok korktum 'Allahım nolur benim başıma böyle bişi gelmiş olmasın ' diye yalvardım.Bir iğneden sonra oğlum ağlamaya başlamıştı,doktorlar yorgun olduğunu söylediler.Onun sesini duyduğum anı dünyalara değişmem.Beni odama ,oğlumu küveze aldılar.Ha çıktık ha çıkıcaz hastaneden derken birdaha asla yaşamak istemediğim o an geldi doktor bebeğimde bir komplikasyon geliştiğini yani aslında nöbet geçirdiğini ,ve acilen izmire sevk etmesi gerektiğini söyledi.Dünyam başıma yıkılmıştı,rüya olması için dualar ediyodum kendi kendime ,ama gerçekti ve ben gerçekten bunları yaşıyordum.Oğlumu apar topar izmire götürdüler ve bizim için artık zor günler başlamıştı...
MERHABALAR!!

Bugün çok güzel bir haber aldım ve yazmaya karar verdim. Benimle birlikte bu yazılarımı okuyup duygularımı paylaşacak arkadaşlara şimdiden teşekkür ederim.